این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: به همین علت است که وقتی یک نفر از ایشان در دادگاه محاکمه می شود آشفته می شوند و به هر وسیله ای چنگ می زنند تا خود و همپالگی های شان را مبری از هرگونه خطا نشان دهند! قانون نقطه تمایز یک جامعه متمدن و غیرمتمدن است؛ این مسأله ای است که هر انسانی آن را می فهمد. حتی اگر قانون ناقص باشد از نبودن قانونش بهتر است! تمکین و اطاعت از قانون نشان دهنده تمدن و فهم زندگی اجتماعی است.

وی با بیان اینکه می توان به هر مسأله ای اعتراض کرد اما راهکارش سرپیچی از اجرای قانون نیست تصریح کرد: هرگونه سرپیچی از اجرای قانون و دعوت به تمرد در برابر قانون و هرگونه تشویق به عدم اجرای قانون نشان دهنده عدم فهم تمدن و زندگی اجتماعی است. کسانی که در برابر حکم قضایی اعتراض می کنند یا معنی قانون مندی و تمدن را نمی فهمند یا اینکه خودشان را برتر از قانون می دانند.

کوشکی ادامه داد: در مورد برخی فیلمسازان و سینماگران هر ۲ مشکل وجود دارد. این ها به مدد رانت های بیگانهگان و داخلی به بت ها و قله های دروغین سینمای ایران تبدیل شده اند خود را برتر از سایرین می دانند و درکی از قانون ندارند و به همین علت است که وقتی یک نفر از ایشان در دادگاه محاکمه می شود آشفته می شوند و به هر وسیله ای چنگ می زنند تا خود و همپالگی های شان را مبری از هرگونه خطا نشان دهند! این ها خواستار تبعیض هستند. معنا ندارد وقتی یک شهروند توسط دادگاه محاکمه عادلانه می شود به دادگاه اعتراض صورت گیرد چرا که اگر همه افراد بخواهند اینطور رفتار کنند جامعه بدل به یک جنگل بزرگ می شود! 
نویسنده کتاب «سبک زندگی به روایت انقلاب اسلامی» با شرح مختصری از تاریخچه مسائلی که سبب ساز ظهور این جریان در سینمای کشور گردید یادآور شد: از سال های ابتدایی دهه ۷۰ به بعد دولت ها به تدریج فراموش کردند درست همانطور که در مقابل سلامت جسمی مردم وظیفه دارند، در قبال فرهنگ جامعه وظیفه دارند، فراموش کردند که دولت باید حافظ منافع عامه باشد و همین اتفاق موجب قدرت گرفتن برخی افراد شد که این روزها زیاد عرض اندام می کنند.
وی با ذکر یک مثال اظهار داشت: اگر کارگاهی مواد غذایی تولید می کند باید نظارت درستی توسط وزارت بهداشت و دستگاه های مربوط باشد که این کارخانه غذای فاسد تولید نکند، بر اساس استانداردها کار خود را انجام دهد تا سلامت جامعه دچار اختلال نشود. پس همانطور که برای خوراک جسم چنین نظارتی وجود دارد برای خوراک روحی نیز باید چنین نظارتی وجود داشته باشد. دولت موظف است بر اساس قانون اساسی نظارت جدی بر کالاهای فرهنگی داشته باشد تا زیانی برای سلامت فکر و فرهنگ نداشته باشند.
کوشکی متذکر شد: متأسفانه دولت ها این وظیفه ذاتی شان را فراموش کردند و نتیجه این شد که روز به روز بیشتر شاهد تولید کالاهایی هستیم که با نیازهای جامعه فاصله جدی دارند، با استاندادرهای فرهنگی فاصله جدی دارند و موجب بیماری فکر و ذهن جامعه می شوند و اختلال بسیار در کشور ایجاد می کنند. متأسفانه ما شاهد وفور کالاهایی هستیم که در شاخصه های هنجاری جامعه اختلال ایجاد می کنند و هیچ کس هم کمترین دغدغه ای برای رفع این معضل ندارد.
این کارشناس فرهنگی با بیان اینکه  وزارت ارشاد کوتاهی های وحشتناکی انجام داده و نظارت درستی بر محتوای آثار ندارد تصریح کرد: ما بارها اعتراض فیلمسازان و منتقدان را در این خصوص شنیده ایم اما گوش ناشنوای مسئولان ذیربط باعث شده تا ما از سینما گرفته تا تئاتر و موسیقی و... شاهد یک ولنگاری جدی باشیم.
وی در خاتمه اظهاراتش افزود: دادستانی و قوه قضائیه وظیفه دارند با مواردی که سلامت جامعه و اخلاق را به خطر می اندازند برخورد کنند. باید به تخلفات گسترده در حوزه فرهنگی و هنری رسیدگی شود. حالا که دولت اجازه تولید چنین آثاری را می دهد و هیچ نظارت درستی بر روند تولید کالاهای فرهنگی نیست باید مسئولان قضایی وارد میدان شده و جلوی رفتارهای شوم عده ای افراد که عنوان فرهنگی و هنری را با خود به یدک می کشند بگیرد.